Wat zou het toch heerlijk zijn als al onze verwachtingen uitkomen. Je drives komen op de fairway, je approaches raken de green en al je putts binnen 3 meter vallen. Eerlijk gezegd heb ik het nog niet meegemaakt, maar ik zou het machtig mooi vinden.
Je voelt het misschien al aan je water, alle fairways, alle greens raken of alle putts holen is een utopie. In dit blog gaan we het hebben over onze vaak onrealistische verwachtingen in de baan en vervolgens waarom we zo vaak in die verwachtingen trappen. Tot slot bespreek ik de effecten van realistische verwachtingen en hoe je je verwachtingen beter kunt afstemmen op jouw spel.
Waarom zijn onrealistische verwachtingen funest?
Er staat een beetje wind tegen en je hebt nog 95 meter naar de green, je pakt je pitching wedge want die sla je 100 meter. Je kiest je lijn, recht op de vlag want die staat midden green. Mooizo, je voelt vertrouwen en dit zou wel eens een parretje kunnen gaan worden. Je gaat staan en je slaat een redelijke bal, niet perfect maar prima. Je ziet de bal stijgen en toch een beetje wind pakken. Je komt 15 meter te kort, vlak voor de green terecht.
Wat zou jij op dit moment voelen of misschien zeggen als je het resultaat ziet? Bij mij is het dan vaak een mix van onbegrip en teleurstelling. Als dit nog een paar keer voorkomt dan daalt je vertrouwen en kun je boos of wanhopig worden. Sommigen voelen dit wat sterker dan anderen maar wanneer je graag goed golft, zul je deze emoties ook weleens ervaren.
Negatieve Emoties
Als de realiteit niet overeenkomt met jouw verwachtingen leidt dat tot negatievere emoties. Zoals hierboven onbegrip en teleurstelling, maar ook flinke frustratie of woede is heel normaal. In golf, in sport maar ook in het “echte” leven. Denk maar eens aan je thuiswerkdag waarin je echt even een klap op je werk ging geven zonder afleiding. Als je dan de hele dag de was doet en koffie drinkt met jezelf ben je vast niet echt tevreden met je werkdag.
Okee, je baalt er dus van dat die bal te kort is en je snapt ook nog niet zo goed waarom. Zoveel wind staat er niet en je raakte die bal best goed. Daar ben je misschien nog een beetje over aan het nadenken op het moment dat je moet gaan chippen waardoor die ook niet top is. Ik denk dat je wel weet waar dit naartoe gaat, een klotehole, en eigenlijk begon dat allemaal met een paar verwachtingen:
- Je P gaat 100 meter
- De wind valt wel mee
- Je verwacht een par te maken
Hoe komt het dat we in die onrealistische verwachtingen trappen?
Om te beginnen vinden we het fijn om gelijk te hebben. Daardoor zijn wij als mens geneigd om bewijs te zoeken voor onze gedachtes. Als je 100 meter wel een mooie afstand voor je pitching wedge vindt, dan ga je daar bewijs voor zoeken. Je graaft in je geheugen naar die ene keer dat je met wind tegen zelfs 110 meter sloeg. Je zegt tegen jezelf dat de wind wel mee valt en dat dus die pitching wedge de goede keuze is. Voor het gemak vergeten we even al die wedges die je 90 meter geslagen hebt. Het zoeken naar bewijs dat past bij jouw idee of gedachte noemen we de Confirmation Bias.
Daarnaast is de kennis van ons eigen spel meestal niet goed genoeg. Je onthoudt je beste slagen beter dan je slagen die wel okee waren. Daardoor krijg je een te rooskleurig beeld van je eigen spel. Je kunt ongetwijfeld die pitching wedge 100 meter slaan, maar gemiddeld gaat die misschien maar 90. Stel dat je 2/10 ballen wel 100 meter redt, dan ben je dus 80% van de tijd te kort. In mijn geval dus zoveel te kort dat ik de green 41,2% van de gevallen aan de voorkant miste.
Verliesallergie
Tot slot zijn wij mensen allergisch voor verliezen, we zijn bereid veel risico te nemen om niet te verliezen. Ik pak er nog even een voorbeeld bij uit een ronde van mij vorige week.
Ik sta op hole 11, een “makkelijke” par 5, en ik sta goed te spelen en te scoren. Ik mis mijn drive rechts en lig een beetje in een boom. Als ik de bal een meter of 120 weet te spelen kan ik nog makkelijk in 3 naar de green. Ik zie dat de ligging prima is en pak een ijzer 9, ik heb eigenlijk geen lijn naar de fairway maar ik kan wel een klein drawtje slaan. Ik doe een oefenswing bij de bal. Een full swing zit er niet in. Half swingetje dan maar denk ik, die gaat ook wel 100 meter. Ik stap weg en bedenk me dat dit echt een slecht idee is. Ik chip 30 meter terug de fairway op.
Achteraf denk ik dat ik die bal om de boom ongeveer 3/10 keer op de fairway had gekregen als ik ervoor was gegaan. Maar de overgrote meerderheid van de uitkomsten was veel negatiever dan die ene slag die ik uiteindelijk heb opgeofferd. Ik merkte dat het me enorm veel moeite kostte om van mijn risicovolle plan af te stappen, ik wilde namelijk mijn ronde en mijn par redden. Ik was bereid om veel risico te nemen om niet te verliezen. Ik was risk avers.
De drie denkfouten die we maken die bijdragen aan onrealistische verwachtingen zijn dus:
- Te weinig eerlijke kennis van je spel
- Confirmation bias
- Risk aversion
De kracht van realistische verwachtingen
Als je verwachtingen realistisch zijn zullen ze vaker uitkomen, hierdoor krijg je meer vertrouwen en is golf simpelweg leuker! Iedere keer dat het je lukt om de bal ongeveer op de plek te krijgen die je had bedacht vergroot je je zelfvertrouwen. Daarnaast zul je herkennen dat als je met vertrouwen speelt, er ook meer lukt. Hoe realistischer je verwachtingen, hoe groter je zelfvertrouwen!
Ook zul je minder teleurstellingen ervaren en minder van je stuk worden gebracht door een slechte bal. Je snapt namelijk dat je nooit 100% fairways of greens raakt, dat jij met jouw niveau een bepaalde foutmarge hebt en dat als je 8/10 ballen goed slaat er nog steeds 2/10 niet op de plek komen waar je gemikt hebt.
Het is niet altijd leuk om te starten met realistische verwachtingen, meestal moet je namelijk je beeld van je eigen niveau naar beneden bijstellen. Maar doordat je je eigen spel beter kent kun je betere keuzes maken tijdens het spelen! Daar gaat je score juist weer van omlaag. Daarnaast ben je veel beter in inschatten waar je aan moet werken, waardoor je trainingen effectiever worden!
Wat kan ik eraan doen?
Je hebt de eerste stap al gezet door dit blog te lezen! Je bent je bewust van je denkfouten, probeer die in de baan te gaan herkennen. Vooral de bereidheid om je verlies te nemen, je verliesallergie buiten spel zetten, helpt je om minder strafslagen aan je broek te krijgen. In mijn voorbeeld lag ik in 4 op de green en hole ik de putt voor par waardoor ik uiteindelijk niet verlies, maar ook met een bogey was er niets verloren geweest. Om te bepalen wanneer het risico het waard is kun je 80% als vuistregel gebruiken. Als je een schot 80% van de tijd kan uitvoeren is het vaak de moeite om het te proberen.
Daarnaast kun je de Confirmation bias tegengaan door altijd twee of drie opties mee te nemen in je schotkeuze. Doordat ik in mijn voorbeeld die tweede optie heb bedacht kon ik die twee vergelijken, in plaats van bewijs zoeken voor die eerste optie.
Ook is het dus essentieel om veel eerlijke kennis van jouw spel te hebben. Er zijn een aantal aanbieders op de golfmarkt die helpen bij het in kaart brengen van je spel. Op een sommige horloges kun je je slagen bijhouden of je kunt een systeem als Arcoss gebruiken. Bij Head First Golf gebruiken we GolfMetrics, zij maken gebruik van de Strokes Gained methode en die geeft aan hoeveel je wint of verliest per slag ten opzichte van scratch spelers. Zo krijg je een mooi inzicht van jouw sterktes en zwaktes en kun jij je verwachtingen optimaal aanpassen aan jouw spel.
1 Reactie
Wat een leuke en leerzame blogs om te lezen. Zo herkenbaar en toch ook vergeten we oh zo eenvoudig weer dat de enige persoon die veranwoordelijk is voor mijn spel.
Ga zo door!!